13.3 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣΠοιος μπορεί να διαφωνήσει; Να γιατί πρέπει να εκτιμούν όλοι τους στρατιωτικούς

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει; Να γιατί πρέπει να εκτιμούν όλοι τους στρατιωτικούς

Επιστολή αναγνώστη στο kranosgr

Συμπατριώτη μου σε χαιρετώ. Παρατηρώ  την εκτίμηση που δείχνουν  οι πολίτες άλλων χωρών στους στρατιωτικούς τους και με πιάνει το παράπονο γιατί σημαντικός αριθμός των συμπατριωτών μου δεν εκτιμά το έργο μας.

Ναι πληρωνόμαστε με ένα μισθό επιβίωσης, αλλά συμπατριώτη μου αυτό δεν το κάνει ένα κοινό επάγγελμα. Σου παραθέτω χωρίς τάξη τι θα ήθελα να γνωρίζεις για τη «δουλειά» και τον τρόπο ζωής μου και αφήνω στη κρίση σου την έκφραση του προσώπου σου και τα λόγια σου την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε.

1.  Εκπαιδεύομαι σκληρά σε πολύ μικρή ηλικία πριν αναλάβω να εκπαιδεύσω τους Έλληνες στρατιώτες.

2.  Την ώρα του φαγητού ανησυχώ αν θα φάει το παιδί σου ένα ποιοτικό φαγητό και τρώω πάντα τελευταίος έτσι ώστε να είμαι σίγουρος ότι το φαγητό έφτασε για όλους.

3. Έχω μελετήσει πολύ για να γίνω καλύτερος άνθρωπος και καλύτερος στρατιωτικός ώστε να μπορώ να σταθώ μπροστά στους χαρισματικούς νεαρούς Έλληνες και να κερδίζω το σεβασμό τους όταν τους εκπαιδεύω.

4.  Στεναχωριέμαι όταν αναγκάζομαι να τιμωρήσω κάποιο στρατιώτη αλλά το κάνω με πίστη ότι είναι για το καλό το δικό του και του στρατεύματος όπως κάνει και ένας καλός πατέρας στο αγαπημένο του παιδί όταν ξεστρατίζει.

5.  Βλέπω  τη  θαυμάσια  δουλειά  που  έχουν  κάνει  με  τα  παιδιά  τους  οι περισσότεροι γονείς αλλά θα πρέπει να βρω τη χρυσή τομή μιας στάσης η οποία θα είναι η αποτελεσματικότερη για όλους αφού στο προσωπικό που διοικώ βρίσκονται και στρατιώτες οι οποίοι δεν είχαν την τύχη να μεγαλώσουν σε μια ισορροπημένη οικογένεια.

6.  Το μεγάλο μου άγχος είναι αν γίνει κάτι να καταφέρω να φανώ αντάξιος της ιστορίας μας και όσο είμαστε σε ειρήνη να καταφέρω να σου επιστρέψω το παιδί σου σώο και αβλαβές και εάν είναι δυνατό, 1-2 κλικ ωριμότερο.

7.  Μπορεί να λέω ότι σχολάω στις 14:30 αλλά να ξέρεις ότι το τηλέφωνό μου δεν κλείνει ποτέ, γιατί ο εχθρός δεν μας δίνει ραντεβού και οι ανάγκες και τα προβλήματα των στρατιωτών δεν σταματούν στις 14:30.

8.  Η σύζυγός μου ξέρει ότι όταν υπηρετούμε στα σύνορα θα πρέπει να έχει έτοιμη  μια  μικρή  βαλίτσα  γι’  αυτήν  και  τα  παιδιά  μας  έτσι  ώστε  όταν ειδοποιηθεί από εμένα να φύγει για τους γονείς της γιατί θα είναι πιθανός στόχος  αν  μείνει  στις  στρατιωτικές  κατοικίες.  Σε  κάθε  συναγερμό  τρέμει μήπως χρειαστεί να κάνει όλα αυτά που της έχω εξηγήσει από τη μέρα που με ακολούθησε.

9.  Είμαι αυτός που δεν ήθελα ποτέ να καταστρέψω τη καριέρα της συζύγου μου αλλά το έκανα με πόνο ψυχής ζητώντας της αν γίνεται να παραιτηθεί και να με ακολουθήσει ώστε να μπορώ να τη βλέπω καθημερινά και να χαίρομαι την αγκαλιά των παιδιών μου.

10. Είμαι αυτός που κάθε 2-3 χρόνια λόγω μετάθεσης βλέπω τα παιδιά μου να κλαίνε γιατί χάνουν τους φίλους τους και τους πρώτους τους έρωτες και το παίζω σκληρός για να μη σπάσω μπροστά τους.

11. Είμαι  αυτός  που  μπορώ  να  σου  δώσω  τις  καλύτερες  πληροφορίες  αν μετακομίσεις. Πριν αγοράσω το οτιδήποτε το σκέπτομαι σε κούτα να μεταφέρεται μετά από 1-2 χρόνια.

12. Είμαι αυτός που χαιρετώ κάθε μέρα την ελληνική σημαία και φροντίζω να γίνεται η έπαρσή της καθημερινά σε όλη την επικράτεια.

13. Είμαι αυτός που ότι κι αν έχω προγραμματίσει για την επόμενη ημέρα ή ώρα,

ξέρω ότι μπορεί να ανατραπεί. Έχω πάρει τηλέφωνο αναρίθμητες φορές τη σύζυγό μου και της έχω πει να μη με περιμένει. Έχω φύγει αρκετές φορές για

«δουλειά»  μια  «κανονική  ημέρα»  την  οποία  θα  σχολούσα  στις  14:30  και γύρισα μέσα στη βρώμα μετά από 10 μέρες.

14. Έχω «φάει» μαζί με μερικούς λεβέντες κάθε φορά, απίστευτο κρύο-βροχή-

χιόνι-αλμύρα-ήλιο στον Έβρο και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

15. Έχω   ξενυχτήσει   αμέτρητες   φορές   συνοδεύοντας   ένα   στρατιώτη   που αρρώστησε στο νοσοκομείο και μένοντας δίπλα του ή έξω από το δωμάτιο του νοσοκομείου γιατί εκείνη την ώρα εγώ είμαι η μάνα του και ο πατέρας του.

16. Έχω   θρυμματιστεί   και   σημαδευτεί   για   πάντα   πηγαίνοντας   σε   κηδεία στρατιώτη και συναδέλφου ο οποίος έχασε στο παιχνίδι των πιθανοτήτων που παίζουμε καθημερινά.

17. Έχω νιώσει «το κενό» όταν είδα στρατιώτες και στελέχη να δακρύζουν τη μέρα που έφευγα με μετάθεση. Θα τους ξαναδώ;;; Θα έχω τη τύχη να ξανασυνεργαστώ με τέτοιους ανθρώπους;;;

18. Έμαθα  να  ζω  με  πολλούς  γνωστούς  αλλά  ελάχιστους  φίλους  λόγω  των συχνών μεταθέσεων. Όταν το πρόβλημα δεν είναι υπηρεσιακό, μόνο μου στήριγμα η σύζυγός μου. Οι γονείς μου και τα αδέλφια μου είναι μακριά, οι παιδικοί μου φίλοι δεν μπορούν πια να καταλάβουν, δεν γνωρίζουν τη καθημερινότητά μου.

19. Λέω ότι είμαι στρατιωτικός αλλά επειδή η Ελλάδα το χρειάζεται, έμαθα να κάνω  και  τον  πυροσβέστη,  τον  αστυνομικό,  τον  διασώστη,  να  παρέχω βοήθεια σε πρόσφυγες, να στήνω καταυλισμούς πολιτών, να οργανώνω ένα μικρό  χωριό μέσα σε  λίγες ώρες  και  να βοηθάω  σε πλημμύρες,  φωτιές, λοιμούς, σεισμούς και οπουδήποτε αλλού διαταχθώ.

20. Θα με δεις πολλές φορές με άσπρα μαλλιά πριν τα 40 μου έτη γιατί αυτή η

«δουλειά» έχει να κάνει με ανθρώπους και το άγχος απλά δεν μετριέται.

21. Είμαι αυτός που μετά από κάθε κρίση με τη Τουρκία με λένε όλοι ήρωα και μετά από λίγες ημέρες με ξεχνούν πολίτες και κρατική μηχανή αφήνοντάς με να παλεύω να παραμείνω ετοιμοπόλεμος με ελάχιστο προσωπικό, με γερασμένο υλικό και με όλο και λιγότερα χρήματα για λειτουργικά έξοδα.

22. Είμαι  αυτός  που  δεν  μου  πληρώνουν  υπερωρίες,  νυχτερινή  εργασία  και Σαββατοκύριακα αλλά συνεχίζω να κάνω το καθήκον μου όπως θα το έκανα αν με αντάμειβαν όπως μου περιγράφουν ότι αμείβονται συνάδελφοι άλλων χωρών.

23. Είμαι αυτός που για να μην είναι μόνος του ο γιός-ο εγγονός -ο αδελφός-ο συγγενής σας έχει περάσει μαζί του-μακριά από την οικογένειά του, πολλά Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιές-Πάσχα και λοιπές επίσημες εορτές που παραδοσιακά οι οικογενειακές συγκεντρώσεις είναι συνηθισμένες.

24. Είμαι  αυτός  που  πρέπει  να  ηρεμήσω  τον  στρατιώτη  μου  και  να  τον προσγειώσω όσο πιο ομαλά γίνεται στη σκληρή πραγματικότητα όταν τον παίρνει η κοπέλα του και του λέει «χωρίζουμε», όταν τον παίρνουν οι γονείς του και του λένε ότι χωρίζουν, όταν τον ειδοποιούν για το χαμό του Πατέρα, της Μητέρας ή της/του αδελφής-ού του και άλλα πολλά.

Σταματώ εδώ όχι γιατί δεν έχω άλλα να σου γράψω αλλά γιατί ξέρω ότι ζούμε στην εποχή των περιλήψεων και των σύντομων μηνυμάτων. Αν όμως σε ενδιαφέρει η ζωή του στρατιωτικού δεν νομίζω να σου αρνηθεί οποιοσδήποτε στρατιωτικός να σου δώσει περισσότερες πληροφορίες σε έναν καφέ. Οι πολυσέλιδες λεπτομερείς αναλύσεις ελκύουν ελάχιστους.

Θα μου πεις τα παραπάνω δεν ισχύουν για όλους τους στρατιωτικούς αλλά και πάλι θα με αδικήσεις γιατί για μένα ισχύουν και διαλέγεις να δεις τις εξαιρέσεις για να μη με κοιτάξεις με εκείνο το βλέμμα εκτίμησης που αξίζω και περιμένω.

Με εκτίμηση

Ένας στρατιωτικός

Υ.Γ. Τα παραπάνω ισχύουν για στρατιωτικό του στρατού ξηράς αλλά δεν διαφέρει πολύ και η καθημερινότητα των συναδέλφων του Ναυτικού και της Αεροπορίας.