Του Ειδικού Συνεργάτη
Αντιστράτηγοι στον «πάγο», Υποστράτηγοι χωρίς αποστολή, Ταξίαρχοι σε αναμονή – Η μετάβαση στην «επόμενη μέρα» του Στρατεύματος γίνεται με θορυβώδεις αποχωρήσεις
Η αποστρατεία, για έναν αξιωματικό, είναι φυσικό επακόλουθο. Όταν όμως γίνεται κατά κύματα, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς σχέδιο συνέχειας και κυρίως χωρίς αξιοπρέπεια, τότε δεν μιλάμε για «κύκλους σταδιοδρομίας». Μιλάμε για καθαρές εκκαθαρίσεις.
Μετά το «λουκέτο» στην 1η Στρατιά και την επιβολή του νέου μοντέλου δυνάμεων, το domino effect στις αποστρατείες είναι ήδη σε εξέλιξη. Και το ερώτημα δεν είναι μόνο ποιοι αποστρατεύονται, αλλά γιατί και ποιος τους διαδέχεται.
Οι πρώτοι που «καίγονται»: Αντιστράτηγοι χωρίς έδρα, χωρίς διοίκηση
Στο νέο επιχειρησιακό πλέγμα, υπάρχουν 4 ανώτατες γεωγραφικές διοικήσεις και λιγότερες καθαρές θέσεις Αντιστρατήγων από όσες υπηρετούν. Το αποτέλεσμα είναι αναμενόμενο:
Ο Διοικητής της πρώην Στρατιάς μένει χωρίς επιχειρησιακό αντικείμενο
Επιτελείς επιπέδου Αντιστρατήγου, που υπηρετούσαν στη Θεσσαλία και τη Βόρεια Ελλάδα, περισσεύουν
Κάποιοι μετακινούνται προσωρινά σε υπηρεσίες του ΥΠΕΘΑ, ως γέφυρα πριν την τελική αποστρατεία
Πηγές από το ΓΕΣ αναφέρουν ότι τουλάχιστον 4–5 Αντιστράτηγοι δεν θα έχουν θέση στη νέα δομή, με τις κρίσεις του φθινοπώρου να φέρνουν το οριστικό χαρτί αποχώρησης.
Οι Υποστράτηγοι «παγώνουν» – Περιμένουν στο ακουστικό τους
Αντιστράτηγοι αποχωρούν, αλλά οι Υποστράτηγοι δεν προάγονται απαραίτητα. Και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό: δημιουργείται έλλειμμα διοίκησης, χωρίς αυτό να ισοσκελίζεται με αξιοποίηση των αμέσως επόμενων στην ιεραρχία.
Ενδεικτικά παραδείγματα:
Διοικητές Σωμάτων και Σχηματισμών σε νησιά ή παραμεθόριες περιοχές μένουν με την ταμπέλα “εν αναμονή”
Προβλεπόμενες αναβαθμίσεις δεν υλοποιούνται για μήνες
Υποστράτηγοι σε ενεργή μονάδα καλούνται να αναλάβουν διπλά καθήκοντα μέχρι να ξεκαθαρίσει η δομή
Όπως σχολιάζει αξιωματικός από ΣώμαΣτρατού
«Δεν ξέρεις αν θα προαχθείς, θα μετακινηθείς ή θα… καταργηθείς. Πρώτη φορά το ζούμε αυτό».
Ταξίαρχοι σε περιδίνηση – Ποιος θα μείνει να διοικεί;
Στο χαμηλότερο επίπεδο της ανώτερης διοίκησης, η αστάθεια χτυπά και τους Ταξίαρχους. Οι συγχωνεύσεις στρατοπέδων, η κατάργηση επιπέδων και οι δομές τύπου «cluster» κάνουν τον θεσμό του Ταξιάρχου πιο θολό από ποτέ.
Πολλές μονάδες δεν χρειάζονται πλέον Ταξίαρχο ως ενδιάμεσο
Σε άλλες περιπτώσεις, διοικούνται από αντισυνταγματάρχες που καλούνται να “τρέξουν” σε 3 επίπεδα διοίκησης
Οι κρίσεις καθυστερούν, οι οργανικές θέσεις δεν ενημερώνονται, και κανείς δεν ξέρει τι προβλέπεται
Το αποτέλεσμα είναι ένα: διοίκηση χωρίς συνέχεια, χωρίς σχέδιο διαδοχής.
Γιατί τώρα – Πίσω από τις αποστρατείες, ένα μοντέλο με πολιτικό αποτύπωμα
Η κατάργηση της Στρατιάς, η συγχώνευση των στρατοπέδων, η ενοποίηση δομών, δεν έγιναν σε ουδέτερο περιβάλλον. Είναι πολιτική απόφαση, με πολιτικές στοχεύσεις.
Το μοντέλο της «Ατζέντας 2030» προβλέπει λιγότερη στρατιωτική διοίκηση και περισσότερους φορείς διαχείρισης
Οι κρίσεις –λένε γνώστες– συντάσσονται βάσει πολιτικής βούλησης και όχι επιχειρησιακής ανάγκης
Η νέα ηγεσία θέλει στρατιωτικούς συμβατούς με την εικόνα που θέλει να χτίσει, όχι απλώς ικανούς επιτελείς
Ο στόχος είναι να αναδιαμορφωθεί η ιεραρχία με «χαμηλότερο προφίλ» στελεχών και μεγαλύτερο έλεγχο στην κορυφή. Αν θα πετύχει; Εξαρτάται αν το στράτευμα αντέχει να πορεύεται χωρίς ηγήτορες.
Η επόμενη φάση
Οι κρίσεις του φθινοπώρου θα είναι οι πιο κρίσιμες της τελευταίας 20ετίας. Δεν θα καθορίσουν απλώς ποιοι θα φύγουν, αλλά ποιοι θα μείνουν και ποια φυσιογνωμία θα έχει το στράτευμα για την επόμενη δεκαετία.
Οι αποστρατείες έχουν ήδη ξεκινήσει. Το ερώτημα είναι:
Θα υπάρξει διαδοχή ή θα πάμε σε αποδόμηση;
Θα τοποθετηθούν άξιοι αντικαταστάτες ή απλώς βολικοί διαχειριστές;
Και κυρίως: ποιος θα απομείνει να υπερασπιστεί τη θεσμική μνήμη του στρατεύματος, όταν όλοι οι εμπειρότεροι φύγουν σιωπηλά;