Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, κατά τη δευτερολογία του το βράδυ της Πέμπτης 2 Οκτωβρίου 2025, στη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του Σχεδίου Νόμου «Έγκριση σχεδίων Συμβάσεων στον τομέα της άμυνας για την τροποποίηση των υπό στοιχεία 016B/21 και 017Β/21 Συμβάσεων για την προμήθεια φρεγατών τύπου «FDI HN» και την εν συνεχεία υποστήριξή τους», ανέφερε:
«Κύριε Πρόεδρε δεν θα δευτερολογήσω επί μακρόν. Νομίζω στην υπερδωδεκάωρη Συνεδρίαση τέθηκαν όλα τα ζητήματα και μάλιστα, αν αυτό προστεθεί στις τρεις Επιτροπές που έγιναν, νομίζω ότι όλα τα θέματα έχουν αναλυθεί.
Για το ζήτημα το οποίο έθεσε η κυρία Προέδρος, για το ζήτημα του απεργού πείνας, του Πάνου Ρούτσι, τοποθετήθηκα νομίζω με απόλυτη ευκρίνεια για το πώς αντιμετωπίζω το θέμα.
Η αρχική μου τοποθέτηση είναι αυτή η οποία με εκφράζει. Ξαναλέω και επαναλαμβάνω, ο κάθε πατέρας, ο κάθε γονιός σε αυτήν την τραγική ώρα αν έχει στη ζωή του, έχει κάθε δικαίωμα, απόλυτο δικαίωμα, να διερευνήσει οτιδήποτε κρίνει και θέλει για το θάνατο του παιδιού του. Είναι ούτως ή άλλως τεράστια η τραγωδία αφ’ εαυτής. Δεν χρειάζεται να γίνεται η ζωή του δυσκολότερη.
Ως προς το θέμα του νομοθετήματος, κρατάω απλώς ότι δημιουργήθηκε επανειλημμένως η εντύπωση στην Αίθουσα ως μη έδει νομίζω – γιατί υπήρξε επαρκής ενημέρωση κατά τη διάρκεια της Επιτροπής και από μένα αλλά και από τον Αρχηγό του Ναυτικού και από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ και νομίζω και από τους φορείς – ότι για κάποιο λόγο πληρώνουμε το ίδιο πράγμα ακριβότερα μετά από δύο χρόνια.
Δεν πρόκειται για το ίδιο σύστημα. Η “Belharra Standard 2++” δεν έχει σχέση ομοίου με την “Belharra Standard 2”, είναι ένα εξελιγμένο σύστημα και ζητήθηκαν από το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό συγκεκριμένες επαυξημένες δυνατότητες και ζητήθηκαν αυτές οι δυνατότητες, εξ αιτίας των διδαγμάτων που απεκόμισε η χώρα από δύο πολέμους, τουλάχιστον, τους οποίους παρετήρησε και από τους οποίους πήρε διδάγματα. Τον πόλεμο της Ουκρανίας και το τι συνέβη στη Μαύρη Θάλασσα και επίσης τον ρόλο των drones στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, την ανάγκη δηλαδή, το πλοίο να έχει αυξημένη antidrone δυνατότητα, σε σχέση με τις αρχικές δυνατότητες που είχε.
Και επίσης την ένταξή του στην «Ασπίδα του Αχιλλέα» που αποτελεί το κύριο μέρος της «Ατζέντας 2030», ώστε να μπορεί να εκτοξεύει πυραύλους «Κρουζ» και μάλιστα τους πιο σύγχρονους πυραύλους «Κρουζ», τους πυραύλους “ELSA”, οι οποίοι ακόμα είναι σε ερευνητικό στάδιο όπως ξέρετε και πρόγραμμα στο οποίο θα μετέχει και η Ελλάδα.
Νομίζω το έχω εξηγήσει με επάρκεια, αλλά εάν θέλετε στο οικονομικό κομμάτι και μου επιτρέπετε στα οικονομικά θέματα να έχω και μια προσωπική ευαισθησία, είπα προηγουμένως ότι πρώτον, η διαπραγμάτευση δεν έγινε από κάποιον πολιτικό ή άτομο που εγώ επέλεξα, αλλά από Έλληνα Αξιωματικό, τον οποίο πρότεινε το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας. Όμως, οποιαδήποτε περαιτέρω εξήγηση θέλετε ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών είναι απολύτως στη διάθεσή σας για την εξήγηση του κόστους του κάθε υποσυστήματος και της κάθε δυνατότητας.
Καταλαβαίνετε ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει σε μια ανοιχτή Επιτροπή και η Επιτροπή ήταν ανοιχτή γιατί είναι νομοθέτημα, ενώ είναι τυπικός νόμος αυτή η σύμβαση, δεν είναι ουσιαστικός νόμος, δεν περιέχει κανόνα δικαίου προφανώς.
Όλο το ποσό είναι ενσωματωμένο. Όλο το ποσό της εξέλιξης των δύο που συνιστά εν μέρει πληρωμή και εν μέρει ερευνητικό ποσό, διότι ζητήσαμε εμείς πράγματα που οι Γάλλοι δεν τα φτιάχνουν για τα δικά τους πλοία. Τα γαλλικά πλοία έχουν 16 εκτοξευτήρες “Silver 30”. Εμείς έχουμε ζητήσει 32 εκτοξευτήρες “Silver 70” για τον «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ», το τελευταίο πλοίο και για τα τρία προηγούμενα. Για τον μεν «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ», την τέταρτη “Belharra” την οποία ψηφίζουμε αύριο το πρωί όπως έγινε, υπάρχει απλούστερη διαδικασία. Για τις τρεις προηγούμενες πρέπει να μελετηθεί η αλλαγή και η εγκατάσταση.
Και μάλιστα για τον «ΚΙΜΩΝΑ» που είναι ήδη έτοιμος και θα μας παραδοθεί τον Δεκέμβρη, θα σηκώσει την ελληνική σημαία και θα έρθει αρχές Ιανουαρίου στο Φάληρο, είναι έτι δυσκολότερο. Όλα αυτά ενσωματώνονται σε συγκεκριμένο κονδύλι.
Δεν υπήρχε θέμα option, η οποία ελέχθη από μερικούς συναδέλφους ότι χάθηκε. Εξήγησα, πιστεύω με επάρκεια αλλά αυτό δεν μπορώ να το κρίνω εγώ, εσείς θα το κρίνετε, ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο να χάσεις option σε αυτό το επίπεδο. Τι να κάνουμε δηλαδή, το ξέχασε κάποιος και δεν την ασκήσαμε; Δεν υπήρχε ενδιαφέρον για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό να αγοράσει μια φρεγάτα “Belharra Standard 2”. Πλέον είχαν αλλάξει οι ανάγκες του, όπως τις είχε δει μετά τους πολέμους και είχε αρχίσει τουλάχιστον, πολύ νωρίς στην υπουργία μου, από την πρώτη φορά που πήγα στη Λοριάν και συναντήθηκα με τον PDG της “Naval”, η διαδικασία διαπραγμάτευσης για να βελτιωθεί το πλοίο με τον τρόπο που κρίναμε.
Η γαλλική πλευρά, όπως καταλαβαίνετε, θα προτιμούσε πολύ να κάνει μια «φασόν» δουλειά και να μας παραδώσει ένα πλοίο όμοιο με τα προηγούμενα. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο για αυτήν αντί να κάθεται να ερευνά αυτά που εμείς της ζητήσαμε. Της ζητήσαμε 11 συγκεκριμένα πράγματα, μερικά εξαιρετικά πολύπλοκα, για τα οποία ξαναλέω, ως βουλευτές δικαιούστε να έχετε ενημέρωση. Δεν μπορεί αυτό να γίνει όμως σε ανοιχτή συνεδρίαση.
Το πλοίο αυτό είναι η πιο σύγχρονη φρεγάτα κατά παρασάγγας που υπάρχει στον πλανήτη σήμερα. Δεν υπάρχει άλλο Ναυτικό το οποίο να έχει κάτι παρόμοιο. Και μερικά από αυτά, θα τα αντιγράψουμε και στις FREMM εφόσον ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις μας και μας τις δώσουν οι Ιταλοί. Και για αυτό χρειαζόμαστε τη βοήθεια της “Fincantieri” που τις έχει κατασκευάσει. Γιατί κάπου ελέχθη και αυτό από κάποιον από τους συναδέλφους.
Δεν είναι απλή άσκηση την οποία καλούμαστε να λύσουμε. Γιατί η συνολική προσέγγιση της «Ασπίδας του Αχιλλέα» επιφυλάσσει για αυτά τα πλοία την αποστολή της δυνατότητας αποτροπής μέσω στρατηγικών πυραύλων. Δεν είναι πλοία για τα στενά νερά του Αιγαίου μόνο, όπως ήταν παραδοσιακή η λειτουργία του ελληνικού Στόλου.
Καταρχήν, αυτό μπορείτε να το καταλάβετε αμέσως διότι αυτή τη στιγμή η χώρα έχει Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες οι οποίες είναι πολύ πιο μακριά και πρέπει να μπορεί και να τις αστυνομεύσει αυτές τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες. Πώς θα το κάνει αυτό αν δεν έχει δυνατότητες;
Αλλά και πάλι εάν θέλετε να κάνετε μία κλειστή συνεδρίαση συνολικά για την «Ασπίδα του Αχιλλέα» για να δείτε το νέο σχεδιασμό που υπάρχει στο πλαίσιο της «Ατζέντας» και να σας εξηγήσουν οι Αρχηγοί, διότι εγώ δεν είμαι Στρατηγός, δεν είμαι Ναύαρχος και δεν είμαι Πτέραρχος. Εάν διεκδικώ για τον εαυτό μου μία προνομία είναι ότι αντιλαμβάνομαι τις αλλαγές των καιρών και τείνω ευήκοο ους στο να μου εξηγήσουν και να μεταφέρω την ανάγκη της καινοτομίας στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Διότι ήμαστε πάρα πολύ πίσω, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει και με την αγορά των “Rafale” και με την αγορά των τριών “Belharra”, μας ξεπέρασαν μετά τον πόλεμο οι εξελίξεις. Είχαμε μείνει ήδη πίσω, μετά τον πόλεμο τα πράγματα απογειώθηκαν. Είναι καλό για την ανθρωπότητα; Όχι, χείριστο είναι, αλλά είμαστε αναγκασμένοι να ακολουθήσουμε για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Είναι απλό. Δεν υπάρχει θέμα εσωτερικής διαφωνίας εδώ μεταξύ μας σε αυτό.
Ως προς το θέμα δε, εκεί που περίμενα μία μεγαλύτερη, οφείλω να πω, στήριξη είναι το 25% της ελληνικής συμμετοχής που προβλέπεται στη σύμβαση. Αυτό που παρέλαβα ήταν ένα 12%. Και γιατί; Διότι επειδή είχαμε πάρει τις φρεγάτες σε χαμηλότερη τιμή λόγω της ανάγκης της “Group Naval” τότε, εξαιτίας της ακύρωσης της παραγγελίας των υποβρυχίων (αυτά τα ξέρετε όλα) μπορέσαμε, παρότι ζητούσαμε βελτιώσεις στο πλοίο, να κάνουμε το 12%, 15% και μετά 25% στο τέταρτο πλοίο, το οποίο επιβεβαιώνεται όχι μόνο από τον τρόπο που είναι διατυπωμένο στο κείμενο μπροστά σας, αλλά και από σειρά ανταλλαγεισών επιστολών ανάμεσα σε εμένα και στον PDG της “Naval” και επειδή υπάρχουν πράγματα που δεν ξέρω (και σας είπα προηγουμένως, τις διατάξεις του Κώδικα για τα θέματα της εκταφής δεν τις ξέρω), αλλά τα ζητήματα διαπραγμάτευσης για συμβάσεις τις ξέρω καλά.
Σας διαβεβαιώ λοιπόν, ότι είναι απολύτως επαρκές το πλαίσιο για να υποχρεώσουμε την “Group Naval”, αν και δεν μας έχει δείξει το παραμικρό δείγμα κακοπιστίας μέχρι τώρα, θέλω να είμαι ειλικρινής, να εκτελέσει αυτό το οποίο έχει υποσχεθεί.
Δεν είναι σωστό μόνοι μας με τη διατύπωση που εμείς κάνουμε εδώ, όχι υπό μορφήν ερωτήματος στην Επιτροπή, αλλά υπό μορφήν βεβαίας τοποθέτησης στα πρακτικά, ότι το πλαίσιο δεν είναι επαρκές, να ενυποθηκεύουμε μόνοι μας τη δική μας θέση. Δεν νομίζω ότι είναι χρήσιμο.
Έρχομαι επίσης και καταλήγω, γιατί σας έχω κουράσει μετά από 12+ ώρες, στο θέμα της προκαταβολής. Σας εξήγησα και πάλι, τέθηκε τρεις-τέσσερεις φορές, ότι έχω απόλυτη προσήλωση στο να τηρούνται τα δημοσιονομικά όρια. Η Ελλάδα μπήκε στην τεράστια κρίση των δέκα ετών επειδή δύο παράγοντες μας οδήγησαν εκεί. Τα δημοσιονομικά μας, ο εκτροχιασμός δηλαδή και το έλλειμα του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών. Όσο έχω την πολιτική ευθύνη αυτού του Υπουργείου, δεν πρόκειται να ξεφύγουμε από το δημοσιονομικό μας πλαίσιο ότι και να γίνει.
Και για αυτό επίσης δεν είχα συναινέσει στο “SAFE” μέχρι το Υπουργείο Οικονομικών να μου δώσει σαφές δημοσιονομικό όριο. Και παρεμπιπτόντως, παρότι ελέχθη ότι εμείς ικανοποιήσαμε τον Πρόεδρο Τραμπ, δεν έχουμε αλλάξει εμείς το εξοπλιστικό μας πρόγραμμα ούτε κατά κεραία.
Εσείς το ξέρετε, διότι σας έδειξα το εξοπλιστικό πρόγραμμα στην Επιτροπή, το οποίο αν θυμάστε επίσης προέβλεπε 4η φρεγάτα από την αρχή και με είχατε τότε εγκαλέσει ότι δεν ήμουν αρκετά αναλυτικός ως προς αυτήν την 4η φρεγάτα και δεν ήμουν γιατί δεν είχε ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση για τα επιπλέον. Πώς να σας ανακοινώσω επιπλέον οπλικά συστήματα που δεν είχαμε συμφωνήσει;
Έρχομαι λοιπόν στο θέμα της προκαταβολής, για να σας πω ότι είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε προκαταβολή φέτος εξαιτίας του ορίου πληρωμών που έχουμε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Εάν η προκαταβολή πάει τον επόμενο χρόνο, περνάμε το όριό των πληρωμών μας του χρόνου. Θα εμφανιστούμε δηλαδή να έχουμε φέτος ένα περίσσευμα ορίου και του χρόνου ένα έλλειμα ορίου.
Άρα για εμάς το κάνουμε. Δεν το κάνουμε για τους άλλους και πάλι επειδή όλα αυτά είναι πολύπλοκα και το καταλαβαίνω. Και σε εμένα δεν ήταν κατανοητά ευθύς εξ αρχής. Ελάτε να σας δείξουμε τους λογαριασμούς. Δεν έχουμε κάτι να κρύψουμε. Όμως δεν είμαστε αφελείς, καταλαβαίνετε. Δεν πήγα «σεινάμενος-κουνάμενος» να δώσω 500 εκατομμύρια στους Γάλλους για λόγους αφελείας. Προς Θεού!
Και βέβαια, αυτά που ακούστηκαν για την τράπεζα πληρωμής και ότι «ο Πρωθυπουργός έχει σε αυτή την τράπεζα κάποιο ομόλογο» και τα λοιπά, τώρα δεν αντέχει. Μπορώ να εξηγήσω, γιατί ξέρω τι ομόλογο έχει αυτή η τράπεζα, γιατί γνωρίζω από τραπεζικά αρκετά, αλλά νομίζω δεν είναι σωστό να λέγεται τέτοιο πράγμα. Έχουμε να κάνουμε με μια γαλλική εταιρεία. Επέλεξε η γαλλική εταιρεία μια τράπεζα πληρωμής, τώρα σοβαρά τα λέμε αυτά τα πράγματα; Δεν είναι σωστό. Δεν είναι σωστό να κατηγορείται ο Πρωθυπουργός της χώρας και γι’ αυτό.
Καταλήγω για τους Υπαξιωματικούς, το οποίο δεν είναι της παρούσης, αλλά θέλω να το ξέρετε. Θα δείτε κατ’ αρχήν το Νομοσχέδιο, το οποίο είναι μια συνολική και η τελική νομοθετική παρέμβασή μας στα θέματα των Ενόπλων Δυνάμεων. Πολλές φορές με εγκαλέσατε ότι δεν έχουμε ολιστική προσέγγιση και τα λοιπά. Δεν είναι αλήθεια αυτό, έχουμε απολύτως ολιστική προσέγγιση. Έχουμε περάσει μια σειρά νομοθετημάτων, να μη σας τα πω τώρα γιατί είναι πολύ αργά, έχουμε περάσει εξοπλιστικό για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας για 20 χρόνια, με σαφή εικόνα και με όρια.
Έχουμε περάσει Δομή Δυνάμεων, σαφέστατα, και η τελευταία παρέμβασή μας αφορά το καθηκοντολόγιο, το μισθολόγιο, τα θέματα Υπαξιωματικών, τα θέματα ΕΠΟΠ, την Εκπαίδευση, τη Θητεία, την Εφεδρεία, την εθελοντική στράτευση γυναικών και ορισμένα παράλληλα θέματα σε ένα γενικό κεφάλαιο, που καλύπτουν κενά. Και το Στεγαστικό, το οποίο θα σας παρουσιάσω και το οποίο είναι επίσης κοστολογημένο, χρηματοδοτημένο και θα λύσει συνολικά το θέμα στέγης των Ενόπλων Δυνάμεων. Εκεί ολοκληρώνονται οι νομοθετικές παρεμβάσεις, τουλάχιστον όπως εγώ τις προσλαμβάνω ως αναγκαίες για το Υπουργείο.
Θέμα υπαξιωματικών. Αντιμετωπίζουμε το εξής πρακτικό ζήτημα: Το 1974 ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο μακαρίτης, επέτρεψε την εξέλιξη των Υπαξιωματικών σε Αξιωματικούς, για να συμπληρώσει κενά των Ενόπλων Δυνάμεων. Γιατί θα υπήρχαν αυτά τα κενά των Ενόπλων Δυνάμεων; Λόγω της προσπάθειας και της ανάγκης αποχουντοποίησης. Ήταν όμως μια κατ’ εξαίρεσιν ρύθμιση. Το 2010, όντας πια μέσα στην κρίση, κάνουμε μία από τις συνήθεις συναλλαγές του Ελληνικού Κράτους. Αφού δεν μπορούμε να δώσουμε χρήματα ή μάλλον κόβουμε χρήματα, αρχίζουμε να δίνουμε βαθμούς.
Και πλέον, καταλήγουμε στο φαινόμενο, ανεξάρτητα αν κανείς έχει τελειώσει Σχολή Ευελπίδων ή έχει τελειώσει Σχολή Υπαξιωματικών, να γίνεται Συνταγματάρχης. Και αυτό οδηγείται στο φαινόμενο η χώρα να έχει γύρω στους 800 Λοχίες, αλλά γύρω στις 4.500 χιλιάδες Συνταγματάρχες και να παρουσιάζει την εικόνα – θα σας τα δείξω όλα αυτά κατά τη Συζήτηση του Νομοσχεδίου- ανεστραμμένης πυραμίδας.
Και να μην έχουμε τους Υπαξιωματικούς που χρειαζόμαστε ούτε για τα εξελιγμένα οπλικά συστήματα που αποκτάμε, ούτε για την εκπαίδευση των Στρατιωτών που είναι αυτή η κύρια δουλειά τους σε όλους τους Στρατούς αυτού του κόσμου.
Τι κάνουμε λοιπόν; Καταρχάς κάνουμε γενναίες αυξήσεις σε όλα τα στελέχη οι οποίες προέρχονται, κατ’ εξαίρεσιν όλου του υπόλοιπου δημόσιου τομέα, από εξοικονομήσεις που κάναμε μέσα στο Υπουργείο. 160 εκατομμύρια ευρώ εξοικονομήσεις, τις οποίες δέχθηκε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Ήταν 170 και μου κράτησε και δέκα.
Αυξήσεις που ξεκινάνε από 12 – 13% και φτάνουν στα πληρώματα των πλοίων σε 50% και 60% στους Υπαξιωματικούς στα βαπόρια. Έχετε ξαναδεί αύξηση 52%; Θα τα δείτε όλα. Πρέπει όμως να κάνουμε μια συμφωνία. Δεν μπορούμε όλοι να συνεχίσουμε με αυτή την ανεστραμμένη πυραμίδα. Δημιουργούμε ένα νέο λοιπόν βαθμολόγιο, το οποίο, το ξεχωρίζουμε τελείως από τις οικονομικές απολαβές οι οποίες είναι επί τη βάσει της αρχαιότητας.
Και σας λέω ότι δεν θα υπάρξει ούτε ένας Υπαξιωματικός ο οποίος στο τέλος της ημέρας από σήμερα μέχρι το τέλος της καριέρας του δεν θα παίρνει σημαντικά περισσότερα χρήματα, θα σας δείξω και τις διαφορές, από ό,τι θα έπαιρνε εάν αφήναμε τα πράγματα ως έχουν.
Και βάζω και μια περίοδο προσαρμογής 19 ετών. Αυτή η εξυγίανση δηλαδή για να ολοκληρωθεί, για να μην γίνει βίαια, θα χρειαστεί 19 ολόκληρα χρόνια, αλλά δεν μπορεί να πάμε παραπέρα διότι τελικά όλα αυτά πρέπει να καταλήγουν σε ένα αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό το σύνολο να είναι αξιόμαχο. Και αυτή τη στιγμή έχει τεράστια προβλήματα.
Θα σας δείξω παραδείγματα μονάδων και θα γελάτε με το πώς είναι διαρθρωμένες εσωτερικά γιατί δεν υπάρχουν οι ανάλογοι βαθμοί για να διαρθρωθούν με άλλο τρόπο.
Και επίσης κάνουμε Ανώτατες Σχολές Υπαξιωματικών που ήταν πάγιο αίτημά τους. Κάνουμε Υπαξιωματικό Ανθυπασπιστή ΓΕΕΘΑ δίπλα στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Ανθυπασπιστή δίπλα στον Αρχηγό Ναυτικού, δίπλα στον Αρχηγό Αεροπορίας, δίπλα στον αρχηγό του Στρατού. Σε όλες τις κρίσεις των Υπαξιωματικών εισηγητής θα είναι Υπαξιωματικός, ουδέποτε μετείχαν μέχρι σήμερα στα συμβούλια.
Κατοχυρώνουμε τα δικαιώματά τους, τους δίνουμε πράγματα τα οποία δεν είχαν μέχρι τώρα, ούτε καν ονειρευόντουσαν. Και γιατί τα κάνουμε; Τα κάνουμε γιατί είναι απολύτως απαραίτητοι για το Στράτευμα διότι αυτοί έχουν τις δύο τεράστιες αποστολές που σας είπα πριν: Το χειρισμό των εξελιγμένων μηχανημάτων που πια είναι ο Στρατός, η Αεροπορία, το Ναυτικό και την εκπαίδευση.
Και δεν υπάρχει υπόδειγμα Στρατού άλλου που να γίνονται αυτά που λέμε εμείς. Κι επειδή είδα τι κυκλοφορούσαν, έλεγαν, ας πούμε, ο Πλαστήρας δεν θα είχε γίνει Στρατηγός ή ο Πάγκαλος αν ήταν ο Δένδιας Υπουργός τότε. Θα τους στεναχωρήσω. Αυτοί έγιναν από Υπαξιωματικοί, Αξιωματικοί επ’ ανδραγαθία στο πεδίο της μάχης. Δεν έγιναν επειδή η Ελλάδα ελλείψει χρημάτων τους έβαζε αστέρια στους ώμους.
Και τώρα τους αφήνουμε τη δυνατότητα να γίνουν Αξιωματικοί, είτε από το τρίτο έτος της Σχολής (Ανώτατης πλέον), Υπαξιωματικών στο δεύτερο έτος της Σχολής Ευελπίδων, γιατί έχουμε εξυγιάνει τις σπουδές και άρα μπορούν να περάσουν, είτε στο 14ο έτος για την κάλυψη οργανικών θέσεων, βεβαίως με σκληρή αξιολόγηση.
Λοιπόν, σας παρακαλώ καθησυχάστε τους καλής πίστεως Υπαξιωματικούς και αυτούς που νοιάζονται να υπηρετούν σε ένα σύγχρονο, πραγματικά σύγχρονο εξελιγμένο Στρατό. Θα είναι πολύ καλύτερα.
Κι αν μπορώ να σας παραπέμψω κάπου που έχετε όλοι την κοινή εμπειρία, σε όποια ταινία έχετε δει θυμάστε ότι σε κάθε μονάδα στο εξωτερικό, βλέπουμε διάφορες ταινίες πολεμικές, ο πιο σημαντικός άνθρωπος είναι ο “Sergeant Major”, αυτός «τρέχει» τη μονάδα, αυτός είναι δίπλα στον Διοικητή, αυτός ξέρει τι γίνεται.
Επιδιώκουμε, λοιπόν, και εδώ να φτιάξουμε μία πραγματική ραχοκοκαλιά των Ενόπλων Δυνάμεων, ένα λαμπρό σώμα Υπαξιωματικών. Και το ίδιο ενδιαφέρον δείχνουμε και για τους ΕΠΟΠ. Και το ίδιο κάνουμε και για τους Αξιωματικούς παρεμπιπτόντως, εξελίσσουμε το καθηκοντολόγιο.
Όλα αυτά θα τα πούμε αναλυτικά στην Επιτροπή. Το νομοθέτημα θα βγει στη διαβούλευση και έχω πει επανειλημμένως, όπως και σε κάθε νομοθέτημα, είμαστε ανοιχτοί σε κάθε παρέμβαση κατά τη διάρκεια και της διαβούλευσης και της συζήτησης.
Σας παρακαλώ, όμως, επειδή είναι το θέμα σοβαρό, μην υποκύψετε στο φόβο του κόστους. Έτσι κι αλλιώς εγώ το παίρνω το κόστος, εμένα κατηγορούν.
Σε αυτό το κλίμα παίρνω την ευθύνη να κατεβάσω ένα νομοθέτημα που καταλαβαίνω ότι σε τάξεις, μεγάλες τάξεις οι οποίες μας έχουν στηρίξει πολιτικά, 25.000 ανθρώπων, δεν θα γίνω δημοφιλέστερος, το ξέρω. Και όπως γινόταν μέχρι τώρα θα μπορούσα να το αγνοήσω το ζήτημα. Ποιος με υποχρεώνει να το κάνω; Υπάρχει όμως ένα πολύ μεγάλο θέμα, η εθνική ανάγκη.
Θα τα συζητήσουμε όλα αυτά, λοιπόν, απολύτως ανοιχτά, εάν υπάρχουν λάθη, εάν υπάρχουν παραλείψεις θα τις διορθώσουμε, αλλά πρέπει να φτιάξουμε ένα σοβαρό και αξιόμαχο σύνολο.
Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Πρόεδρε, κυρίες κύριοι συνάδελφοι για την ανοχή σας».