Του Ηλία Προύφα
Μια συγκλονιστική μαρτυρία έρχεται στο φως από στέλεχος του Ελληνικού Στρατού, ο οποίος μέσα από το kranosgr.com, περιγράφει με ωμότητα και ειλικρίνεια την οικονομική και ψυχολογική του κατάρρευση, μετά το διαζύγιο και τις δυσβάσταχτες υποχρεώσεις που αυτό έφερε στη ζωή του.
Ο στρατιωτικός, με λόγια που αποτυπώνουν τον πόνο και την απόγνωση, μιλά για μια πραγματικότητα που βιώνουν πολλοί συνάδελφοί του – αλλά σιωπούν. Όπως αναφέρει, από το 2023 που χώρισε, ξεκίνησε ένας «μαραθώνιος» δικαστικών υποθέσεων, με τεράστια έξοδα σε δικηγόρους, μετακινήσεις και καθημερινές ανάγκες, ενώ το πιο σκληρό χτύπημα ήρθε από τον αποξενωμένο δεκαεπτάχρονο γιο του, ο οποίος δεν του μιλά.
«Ο μισθός δεν φτάνει ούτε για τα βασικά. Δεν μιλάω για καφέ ή ταβέρνα, αυτά τα έχω ξεχάσει εδώ και καιρό. Πληρώνω 350 ευρώ διατροφή, 250 ενοίκιο – ευτυχώς σε συνάδελφο – 50 ευρώ τηλέφωνα, 100 ευρώ ΔΕΗ, νερό και κοινόχρηστα με θυσίες. Κι όταν λέω θυσίες, εννοώ να μη βάζω καν κλιματισμό στους 40 βαθμούς. Συν 150 ευρώ σε δόσεις πιστωτικών καρτών και 170 για δάνειο. Παίρνω 1.100 ευρώ. Κάντε τη σούμα».
Όπως αναφέρει, η οικονομική του ασφυξία τον έχει φέρει στα όριά του. Πέρα από τις υλικές δυσκολίες, το βάρος στην ψυχή του είναι ανυπολόγιστο:
«Το ψυχολογικό κομμάτι είναι στα τάρταρα. Πολλά περνάνε απ’ το μυαλό. Πολλοί συνάδελφοι συμπάσχουν, αλλά ντρέπονται να μιλήσουν. Δεν είμαι ο μόνος. Είμαστε πολλοί».
Η καταγγελία αυτή αποτελεί ηχηρή υπενθύμιση της σιωπηλής κρίσης που περνούν αρκετοί στρατιωτικοί – και όχι μόνο – σε μια κοινωνία που τους έχει μάθει να “αντέχουν σιωπηλά”. Πίσω από τη στολή, υπάρχει ένας άνθρωπος – με ανάγκες, υποχρεώσεις και μια ψυχή που φθείρεται.