Του Ηλία Προύφα
Το τελευταίο χρονικό διάστημα –και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια– παρατηρείται ένα φαινόμενο που προκαλεί θλίψη, αγανάκτηση αλλά και εύλογα ερωτήματα για το πού σταματά η ευαισθησία και πού ξεκινά η γραφειοκρατική αδιαφορία.
Στελέχη του Στρατού Ξηράς, που έχουν την επιμέλεια ατόμων με αναπηρία, βρέθηκαν αντιμέτωπα με ανυπέρβλητα εμπόδια όταν επιχείρησαν να διεκδικήσουν την ειδική άδεια που προβλέπεται για περιπτώσεις όπως η δική τους. Αν και υπέβαλαν κανονικά τις σχετικές αναφορές, το αποτέλεσμα ήταν συχνά η καθυστέρηση – και όχι μόνο διοικητική, αλλά και με άμεσο και σοβαρό αντίκτυπο στην οικογένεια, στα παιδιά και στους συζύγους τους.
Δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Το kranosgr.com έχει γίνει αποδέκτης δεκάδων καταγγελιών. Χαρακτηριστική μία εξ αυτών, στις 11 το βράδυ, όταν στέλεχος –σε απόγνωση– ζητούσε επιτακτικά να ακουστεί το αίτημά του από την ιεραρχία για να αντιμετωπιστεί μια κρίσιμη οικογενειακή κατάσταση.
Και όλα αυτά το 2025 – το έτος που έχει επίσημα χαρακτηριστεί από το Γενικό Επιτελείο Στρατού ως Έτος Μέριμνας Προσωπικού. Έτος μέριμνας, όμως, μόνο στα χαρτιά για πολλούς. Γιατί στην πράξη, αν κρίνουμε από τις έκτακτες μεταθέσεις φαίνεται ότι κάποιοι φροντίζουν… μόνο τους λίγους.
Η Πράξη που Ξεχωρίζει – Πρωτοβουλία από την 1η Στρατιά
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ήρθε μία ενέργεια να αποδείξει ότι όταν υπάρχει θέληση, όλα γίνονται. Ο Διοικητής της 1ης Στρατιάς, Αντιστράτηγος Σταύρος Παπασταθόπουλος, έκανε αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια: Το αυτονόητο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του kranosgr.com, εντός της 1ης Στρατιάς, δημιουργήθηκε ειδικό γραφείο υποστήριξης στελεχών με επιμέλεια ΑμεΑ, υπό την εποπτεία Αντισυνταγματάρχη. Το γραφείο αυτό καλύπτει ολόκληρη την περιοχή ευθύνης της Στρατιάς – δηλαδή Γ’ και Δ’ Σώμα Στρατού καθώς και όλες τις απευθείας υπαγόμενες μονάδες.
Ο υπεύθυνος του γραφείου, Τεθωρακισμένος Αντισυνταγματάρχης, είναι ήδη γνωστός στο σχηματισμό για την άμεση, ανθρώπινη και αποτελεσματική ανταπόκρισή του. Μαρτυρίες στελεχών κάνουν λόγο για έναν ευγενέστατο αξιωματικό που δίνει κατευθύνσεις, παρέχει οδηγίες, προσφέρει τα στοιχεία επικοινωνίας του και κυρίως – δίνει λύσεις.
Ιδιαίτερη πρόνοια έχει ληφθεί για περιπτώσεις όπου η αναπηρία συνοδεύεται από δικαστική επιμέλεια εφ’ όρου ζωής, προκειμένου τα στελέχη να μην χρειάζεται να επανακαταθέτουν συνεχώς τα ίδια έγγραφα.
Το Παράδειγμα που Πρέπει να Ακολουθηθεί
Ο Στρατηγός Παπασταθόπουλος απέδειξε ότι η ουσιαστική μέριμνα δεν χρειάζεται ούτε πολλά λόγια ούτε περίπλοκες διαδικασίες. Θέλει απλώς βούληση, ανθρώπινη προσέγγιση και διοικητική ευσυνειδησία.
Όπως λένε τα ίδια τα στελέχη:
“Ο Στρατηγός έκανε το αυτονόητο. Και αυτό, το επικροτούν όλοι.”
Τελικά, δεν θέλει κόπο. Θέλει τρόπο. Και κυρίως – θέληση.