Του Ηλία Προύφα
Η απόφαση για την κατάργηση της 1ης Στρατιάς μπορεί να προκάλεσε μουρμούρα σε ορισμένους τοπικούς κύκλους, κυρίως στη Λάρισα, όμως η αλήθεια είναι μία: ο ρόλος της Πρώτης Στρατιάς ήταν τα τελευταία χρόνια περισσότερο τυπικός, ιστορικός και εθιμοτυπικός, παρά ουσιαστικός στη λειτουργία και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ο Στρατός Ξηράς αλλάζει, εκσυγχρονίζεται και προσαρμόζεται στις σύγχρονες ανάγκες. Η διατήρηση ενός στρατηγείου χωρίς πραγματική διοικητική ή επιχειρησιακή δύναμη, απλώς για να υφίσταται λόγω ιστορικής συνέχειας, δεν εξυπηρετεί πλέον τους σκοπούς της αμυντικής αποτελεσματικότητας.
Η ουσία της επιχειρησιακής δράσης βρίσκεται αλλού. Εδώ και χρόνια, το κύριο βάρος του σχεδιασμού και της υλοποίησης στρατιωτικών αποστολών το έχουν επωμιστεί το Γ’ και το Δ’ Σώμα Στρατού. Εκεί γίνεται η δουλειά – με πραγματικές μονάδες, διοικήσεις και πλάνα αντίδρασης. Η Πρώτη Στρατιά είχε καταλήξει να λειτουργεί ως ένας θεσμικός «μεσάζων» των υφιστάμενων σχηματισμών με το ΓΕΣ, χωρίς ουσιαστικό επιχειρησιακό ρόλο.
Το μόνο που αλλάζει στην ουσία είναι η «ταμπέλα». Η πόλη της Λάρισας δεν «χάνει» τίποτα. Αντιθέτως, υποδέχεται πλέον τον Γενικό Επιθεωρητή Στρατού, έναν κρίσιμο θεσμό με αρμοδιότητα τον έλεγχο της λειτουργίας όλων των μονάδων. Η έδρα του μεταφέρεται στη Λάρισα, κάτι που διατηρεί τη σημασία της πόλης στον στρατιωτικό χάρτη της χώρας.
Όσοι σπεύδουν να σηκώσουν φωνές περί «υποβάθμισης» θα πρέπει να δουν τη μεγάλη εικόνα: λιγότερη γραφειοκρατία, λιγότερα περιττά στρατηγεία και περισσότερη ουσία στην οργάνωση. Και αυτό είναι προς όφελος όχι μόνο της στρατιωτικής αποτελεσματικότητας, αλλά και του φορολογούμενου πολίτη.
Ο στρατός προχωρά. Το χθες είναι σεβαστό, αλλά το αύριο απαιτεί καθαρές αποφάσεις. Και η κατάργηση από το Νίκο Δένδια της 1ης Στρατιάς η οποία έκλεισε τον κύκλο της ήταν ακριβώς αυτό: μια σωστή απόφαση, στην κατάλληλη στιγμή.