Του Ηλία Προύφα
Ούτε τα ντρόουν της Ουκρανίας στον πόλεμο δεν είναι τόσα πολλά και τόσο συνεχώς στον αέρα, όσα οι αποσπάσεις στο Στρατό Ξηράς στην Ελλάδα. Και δεν μιλάμε για αποσπάσεις ανάγκης, αλλά για ένα παράλογο καθεστώς “πτάμενων αποσπάσεων”, που πλέον αποτελεί πάγια πρακτική — και μάλιστα όχι για όλους.
Για κάποιους, η μετάθεση είναι απλώς ένα φύλλο χαρτί που εκδίδεται για… τυπικούς λόγους. Ούτε που θα δουν ποτέ τη μονάδα τους. Δεν θα περάσουν καν απ’ έξω. Ο προορισμός είναι άλλος — κατευθείαν σε θέσεις αποσπάσεων, επιλεκτικά και με χειρουργική ακρίβεια. Η μονάδα είναι για το αρχείο. Η απόσπαση, όμως, είναι για το “σύστημα”.
Κι έτσι το φαινόμενο εξελίσσεται σε διοικητικό σουρεαλισμό:
Μετάθεση
Απόσπαση:
Τοποθέτηση: (έρχεται κάποτε, αν δεν ξεχαστεί…)
Παρουσία στη μονάδα: Μάλλον…ποτέ.
Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά. Πλέον είναι καθημερινότητα, καταγγελίες φτάνουν από στελέχη κάθε βαθμού και κάθε περιοχής. Η ίδια η έννοια της “μετάθεσης” έχει μετατραπεί σε ανέκδοτο. Και το τραγικότερο; Αυτό δεν συμβαίνει τυχαία. Οι αποσπάσεις αυτές δεν είναι για όλους — είναι για τους γνωστούς ευνοημένους, που με κάποιον τρόπο… βρίσκονται πάντα «εκτός μονάδας» και εντός των «ειδικών τοποθετήσεων».
Και το ΓΕΣ;
Σιωπή.
Καμία επίσημη απάντηση για το φαινόμενο των αποσπάσεων.
Καμία διευκρίνιση για τις έκτακτες μεταθέσεις που έχουν προκαλέσει αναστάτωση και απογοήτευση σε ολόκληρο το στράτευμα.
Οι συνέπειες;
- Μονάδες-φαντάσματα, με κενά στελέχη και «χαρτιά» χωρίς πρόσωπα.
- Στελέχη που αισθάνονται αόρατα και παραγκωνισμένα, την ώρα που κάποιοι «πετούν» από θέση σε θέση, χωρίς να πατήσουν ποτέ στη μονάδα τους.
Η εικόνα αυτή δεν τιμά τον Στρατό Ξηράς, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη και σίγουρα δεν εξυπηρετεί την επιχειρησιακή λειτουργία του. Είναι αδιανόητο σε έναν οργανισμό με ιεραρχία και πειθαρχία, να κυριαρχεί ένα άτυπο “παραδιοικητικό δίκτυο αποσπάσεων”.
Οι αποσπάσεις πρέπει να υπηρετούν τις ανάγκες του στρατεύματος, όχι τις επιθυμίες των εκλεκτών. Όσο αυτό το φαινόμενο συνεχίζεται, τόσο περισσότερο διαβρώνεται η πίστη των στελεχών στο σύστημα.
Ήρθε η ώρα το ΓΕΣ να μιλήσει επίσημα, να εξηγήσει, να δώσει στοιχεία και — κυρίως — να σταματήσει το διοικητικό ανέκδοτο των αποσπάσεων χωρίς παρουσία στη μονάδα.
Γιατί δεν γίνεται να ταξιδεύουν μόνο τα χαρτιά. Κάποια στιγμή, πρέπει να πηγαίνει και το στέλεχος…