Του Ηλία Προύφα
Καθώς οι θερμοκρασίες τις τελευταίες ημέρες σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, τα στελέχη του Στρατού Ξηράς καλούνται για άλλη μία φορά να υπερβούν τον εαυτό τους, συμμετέχοντας σε εντατικά δασοπερίπολα στο πλαίσιο της αντιπυρικής περιόδου.
Όμως, την ώρα που στα επιτελικά γραφεία του Γενικού Επιτελείου Στρατού λειτουργούν υποδειγματικά συστήματα κλιματισμού και οι υψηλόβαθμοι μετακινούνται με άνετα, κλιματιζόμενα οχήματα, τα στελέχη πρώτης γραμμής επιχειρούν κάτω από ακραίες συνθήκες: Μέσα σε οχήματα χωρίς κλιματισμό, με μεταλλικές οροφές που ψήνουν κυριολεκτικά, και χωρίς καμία μέριμνα για τη στοιχειώδη ενυδάτωσή τους.
Οι αναφορές από πολλές μονάδες κάνουν λόγο για παλιά, ασυντήρητα οχήματα χωρίς λειτουργικά A/C, που μετατρέπονται σε κινούμενους φούρνους. Σε αρκετές περιπτώσεις, το προσωπικό εκτελεί 6ωρες ή και μεγαλύτερες περιπολίες με ελάχιστα ή καθόλου χορηγούμενα νερά, σε θερμοκρασίες που μέσα στα οχήματα ξεπερνούν τους 50 βαθμούς Κελσίου. Οι προειδοποιήσεις στελεχών για θερμοπληξίες και ατυχήματα είναι καθημερινές, ωστόσο η κατάσταση δείχνει να παραμένει αμετάβλητη.
Η ειρωνεία της αντίθεσης δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη: Κάποιοι απολαμβάνουν άνεση και ψύξη στα επιτελικά επίπεδα, ενώ άλλοι παλεύουν για τη δημόσια ασφάλεια με μόνο “εφόδιο” το καθήκον και τη συνείδηση. Η έλλειψη πρόβλεψης για απλά μέτρα —όπως φορητά ψυγεία με νερά, λειτουργικά A/C στα περιπολικά— συνιστά όχι μόνο ένδειξη προχειρότητας αλλά και σοβαρό κίνδυνο για τη ζωή των στελεχών.
Τα δασοπερίπολα δεν είναι απλώς μία υπηρεσία ρουτίνας. Στις σημερινές κλιματικές συνθήκες, είναι υπηρεσία αυξημένου κινδύνου, και ο Στρατός δεν μπορεί να γυρίζει την πλάτη στα στελέχη του. Η πρόληψη θερμοπληξιών και ατυχημάτων δεν είναι πολυτέλεια· είναι ευθύνη.
Αναμένονται, επιτέλους, πράξεις και όχι λόγια. Γιατί η στολή δεν προσφέρει ανοσία στη ζέστη – προσφέρει όμως την τιμή της αποστολής. Και αυτή η τιμή αξίζει τον σεβασμό όλων, ξεκινώντας από την Ηγεσία.