Ομιλία Θοδωρή Δρίτσα στην Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων με θέμα ημερήσιας διάταξης: Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας «Χάρτης Μετάβασης των Ενόπλων Δυνάμεων στη Νέα Εποχή (Σταδιοδρομία και εξέλιξη Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Επαγγελματιών Οπλιτών των Ενόπλων Δυνάμεων, μισθολογικές ρυθμίσεις για το στρατιωτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, αναδιοργάνωση ακαδημαϊκής εκπαίδευσης των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατολογία των Ελλήνων, εθελοντική στράτευση γυναικών και άλλες διατάξεις)».(Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2025)
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
Ξεκινώ με δύο «δείγματα γραφής». Ένα του απώτερου παρελθόντος και ένα σχετικά πρόσφατο. Δείγματα πολιτικών συμπεριφορών αναφορικά με τον αυταρχικό κυνισμό αυτής της Κυβέρνησης, τον οποίο τον ζήσαμε και σήμερα σε όλο του το μεγαλείο σε σχέση με αυτό το νομοσχέδιο.
Το ένα δείγμα γραφής προέρχεται από τον ιστορικό ηγέτη της παράταξης σας, της κυβερνητικής σήμερα πλειοψηφίας, που τον έχετε αναγορεύσει και σε «Εθνάρχη», τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Δομικά, αυταρχικός άνθρωπος και αυταρχικός ηγέτης. Αυτό όμως, δεν τον εμπόδισε σε διάφορες περιπτώσεις να έχει μια άλλη συμπεριφορά και εγώ εδώ, επικαλούμαι την ανάκληση του νόμου 815 – ήταν για την παιδεία – με τις κινητοποιήσεις τις φοιτητικές, τις μεγάλες, όπου ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τον απέσυρε! Ψηφισμένος νόμος – όχι νομοσχέδιο. Είπε τότε «ακόμα και ένας καλός νόμος δε μπορεί να είναι πιο πάνω από την κοινωνική ειρήνη και την κοινωνική συνοχή» και τον απέσυρε το νόμο, ο αυταρχικός Καραμανλής. Αποδεδειγμένα αυταρχικός. Είχε τον αυταρχισμό καμάρι του!
Το δεύτερο είναι πιο πρόσφατο- ο κ. Δαβάκης, νομίζω, θα με επιβεβαιώσει- όταν συζητείτο στην κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. το ζήτημα της «Νέας Δομής Δυνάμεων», η πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, με πρωτοβουλία του Αναπληρωτή Υπουργού, του κ. Δημήτρη Βίτσα, έκανε δύο- αν θυμάμαι καλά, κύριε Δαβάκη, ίσως και τρεις, αλλά δύο σίγουρα- συνεδριάσεις στην Επιτροπή πολύωρες, χωρίς ψηφοφορία, χωρίς τίποτα, για να εξηγηθούν, για να συζητηθούν, πριν γίνει το νομοσχέδιο, πριν παρθούν αποφάσεις. Τελειώνω με αυτά, για να μην χάνω χρόνο. Τα θέτω όμως, ως δείγματα γραφής, για να συγκρίνετε τους εαυτούς σας, δηλαδή. Εγώ ξέρω τι είστε και πώς συμπεριφέρεται αυτή η Κυβέρνηση.
Όταν άκουσα, ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ετοιμάζει ένα νομοσχέδιο για την ανασυγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων, είπα ότι είναι ώριμο- με αυτά που ήξερα και όπως έχω θητεύσει στον τομέα αυτόν επί πολλά χρόνια στο Κοινοβούλιο- είναι ώριμο ζήτημα πράγματι και εμείς το συζητούσαμε από τότε. Όταν είδα τις πρώτες αντιδράσεις στην διαβούλευση, λέω λογικό είναι, θα υπάρχουν και αδικίες, οι οποίες στην πορεία μπορούν και να διορθωθούν, να τις υπερβούμε, λογικό είναι. Όταν όμως είδα, ότι αυτό γενικεύεται τόσο πολύ και με επιχειρήματα τέτοια- όπως ασχολήθηκα και είδα και άκουσα και συνεχίζονται μέχρι τώρα, πολύ σοβαρά επιχειρήματα- και όταν είδα τον τρόπο με τον οποίο φέρνει η Κυβέρνηση αυτή το νομοσχέδιο-fast track, ένα τέτοιο νομοσχέδιο, αν είναι δυνατόν- και όταν είδα και τον τίτλο, «Χάρτης Μετάβασης των Ενόπλων Δυνάμεων στη Νέα Εποχή», ποια είναι η νέα εποχή, αν δεν είναι η εποχή της απειλής των γενικευμένων πολέμων, είναι άλλη εποχή; Δεν είναι άλλη! Γιατί όλα αυτά συνδέονται άμεσα με την περίφημη απάντηση σε συνέντευξη του κ. Υπουργού που σήμερα εισάγει αυτό το νομοσχέδιο, ότι «πλέον η Ελλάδα και οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ενδιαφέροντα από το Γιβραλτάρ μέχρι τον Ινδικό» και είπε και το περίφημο, «να εξοικειωθούμε με τα φέρετρα». Εδώ πια τα πράγματα είναι σοβαρά. Δεν είναι μια ανασυγκρότηση και ένας ανασχεδιασμός, είναι η αλλαγή- το είπε πολύ καλά και η συνάδελφος και συντρόφισσα Ειδική Αγορίτριά μας κυρία Σία Αναγνωστοπούλου και επιμένουμε ως «ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» σε αυτό. Είναι αλλαγή του στρατηγικού δόγματος.
Δεν θα απευθυνθώ στην Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων που παρίσταται. Τους σέβομαι και δεν θέλω να τους εμπλέξω στην πολιτική αντιπαράθεση. Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι για την πολιτική. Είναι για τους στρατώνες και εγώ το σέβομαι και το τηρώ. Όμως, όλοι- από τον Αρχηγό, όλα τα Στελέχη, μέχρι τους υπαξιωματικούς και τους ΕΠΟΠ και όλος ο ελληνικός λαός και το ελληνικό Κοινοβούλιο- γνωρίζουμε καλά, ότι το στρατηγικό δόγμα για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, χρόνια τώρα, είναι «Αμυντικό-Αποτρεπτικό». Εάν αλλάξει αυτό, δεν μπορεί να αλλάξει, ούτε με απόφαση του Υπουργού, ούτε με απόφαση της Κυβέρνησης, ούτε με απόφαση καμίας Ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Είναι τεράστιο ζήτημα, που απαιτεί συνόδους όλων των Κομμάτων, απαιτεί συνεδριάσεις υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, απαιτεί μεγάλες πρωτοβουλίες, πολύ σοβαρές και γι’ αυτό ανησυχούμε. Ακριβώς, γιατί, αυτό που φέρνει σήμερα η Κυβέρνηση, δεν είναι ανασυγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι να ξεμπερδεύουμε με το παλιούς υπαξιωματικούς κυρίως, αλλά όχι μόνο. Μειώνουμε και το εφάπαξ και αν δεν μπορέσουμε εμείς να τους υποβαθμίσουμε, να εξαναγκαστούν να παραιτηθούν, γιατί δεν θα τους συμφέρει πια να είναι μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις!
Για να προχωρήσουμε όχι, σε έναν στρατό με επαγγελματισμό, αλλά σε έναν επαγγελματικό στρατό που – προσέξτε – στις συνθήκες αυτές, αυτού του νέου δόγματος, των «φερέτρων» του Γιβραλτάρ και του Ινδικού, θα είναι και ολίγον ….μισθοφόροι! Έτσι;
Δεν θα είναι υπερασπιστές της εθνικής ανεξαρτησίας της κυριαρχίας της εδαφικής ακεραιότητας και της Ελευθερίας. Άλλο πράγμα θα είναι. Εδώ, είναι η ευθύνη όλων!
Ευχαριστώ.