Του Ηλία Προύφα,
Στη δημόσια διαβούλευση των φορέων, για την υγειονομική περίθαλψη πριν από μερικούς μήνες ο εκπρόσωπος του ΣΑΣΜΥ, ο Συνταγματάρχης ΤΘ Γεώργιος Κυλινδρής είχε ξεκαθαρίσει από την πρώτη στιγμή ότι η καταβολή του 15% αποτελούσε άδικο μέτρο για τα στελέχη των Ενόπλων. Δυνάμεων. Η θέση αυτή είχε διατυπωθεί με σαφήνεια, επισημαίνοντας ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση έπληττε άνευ λόγου το εισόδημα των στελεχών.
Πρόσφατα, η ανακοίνωση για νομοθετική πρωτοβουλία που θα καταργήσει το 15% έρχεται να επιβεβαιώσει —έστω και αργά— τη βασιμότητα της θέσης του ΣΑΣΜΥ και άλλων φορέων που είχαν επισημάνει.
Σίγουρα τα μέλη του συνδέσμου θα πρέπει να αισθάνονται δικαίωση, καθώς ένα αίτημα φαίνεται να οδηγείται σε λύση.
Ωστόσο, δεν ήταν αυτό το μοναδικό «καυτό» ζήτημα που τέθηκε από τον εκπρόσωπο του ΣΑΣΜΥ, Σχη Γιώργο Κυλινδρή, κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης για το νομοσχέδιο περί υγειονομικής περίθαλψης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Όπως είχε παρουσιαστεί και στο σχετικό δημοσίευμα του Kranosgr για τα «κρίσιμα ερωτήματα» που τέθηκαν (δείτε ΕΔΩ)
ένα ακόμη κομβικό θέμα ήταν η δυνατότητα των ενεργειών των στελεχών να έχουν πρόσβαση σε ιδιώτες ιατρούς.
Η πρόταση του ΣΑΣΜΥ, αν και αναγνώρισε ως θετική την αρχική κατεύθυνση, ζήτησε τροποποίηση:
η πρόσβαση γίνεται με το ίδιο πλαίσιο που ισχύει ήδη για τα μέλη των οικογενειών, μέσω ενός δικτύου συμβεβλημένων ιατρών σε όλη την Ελλάδα. Σήμερα, το κόστος για τέτοιες επισκέψεις μετακυλίεται στα ίδια τα στελέχη, γεγονός που δημιουργεί ανισότητες και επιβαρύνσεις.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι στην τροποποίηση του νόμου θα υπάρξει αντίστοιχη πρωτοβουλία όπως αυτή που ανακοινώθηκε για το 15%. Μια αλλαγή που αποτελούσε όχι μόνο δίκαιο και θετικό μέτρο, αλλά θα είχε και πολλαπλά τέτοια:
- Θα ανακούφιζε τα μεγάλα στρατιωτικά νοσοκομεία.
- Θα διευκόλυνε τα στελέχη στην παραμεθόριο που συχνά στερούνται πρόσβασης σε εξειδικευμένους ιατρούς.
- Θα μείωνε την ανάγκη μετακίνησης των στελεχών στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη με φύλλο πορείας για απλή πρωτοβάθμια φροντίδα, αποτρέποντας την απουσία τους από τις μονάδες.
Η εμπειρία του 15% δείχνει πως η επιμονή και η τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία μπορούν να οδηγήσουν σε λύσεις. Το ζητούμενο είναι να υπάρξει η πολιτική βούληση να αντιμετωπιστεί και το ζήτημα της ισότιμης πρόσβασης των εν ενεργεία στελεχών σε ιδιώτες ιατρούς χωρίς κόστος για τους εν ενεργεία στρατιωτικούς αλλά και οφέλη για την υπηρεσία , εξοικονόμηση χιλιάδες εργατοώρες.
Γιατί η υγεία όσων υπηρετούν την πατρίδα δεν μπορεί να είναι θέμα… δεύτερης κατηγορίας.