Του Ειδικού Συνεργάτη
Από τον “επαγγελματία” στον θεσμικό στρατιωτικό οπλίτη: Γιατί ήρθε η ώρα να αντικατασταθεί το ΕΠΟΠ από τον ΣΤΡΑΤΟΠ
Ο όρος που ξεπεράστηκε από την ίδια την αποστολή του
Η καθιέρωση του όρου Επαγγελματίας Οπλίτης (ΕΠΟΠ) αποτέλεσε ένα τολμηρό βήμα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, φέρνοντας έναν νέο τύπο στρατιωτικού στην καρδιά των Ενόπλων Δυνάμεων. Όμως, 20 και πλέον χρόνια μετά, η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει τον ίδιο τον όρο.
Ο χαρακτηρισμός “επαγγελματίας” αποδίδει μια εικόνα συμβατικής εργασίας. Στον χώρο όμως της Εθνικής Άμυνας, η έννοια του στρατιωτικού οπλίτη δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται σε ένα επάγγελμα.
Υπηρετεί, δεν εργάζεται. Ακολουθεί όρκο, όχι ωράριο.
Γιατί το «ΕΠΟΠ» δεν αρκεί πια
Η έννοια του ΕΠΟΠ δεν καλύπτει πλέον τον θεσμικό, νομικό και επιχειρησιακό ρόλο των εν ενεργεία οπλιτών. Δεν αποδίδει ούτε την αποστολή, ούτε το επίπεδο ευθύνης.
Τι προβλήματα δημιουργεί σήμερα ο όρος “Επαγγελματίας Οπλίτης”:
Περιορίζει τον ρόλο σε μια “εργασιακή” υπόσταση
Δεν περιλαμβάνει όλους τους τύπους εν ενεργεία οπλιτών (π.χ. ΕΜΘ, ΟΒΑ, μονιμοποιημένους)
Δεν αναγνωρίζεται εύκολα στον δημόσιο λόγο ως στρατιωτική ιδιότητα
Αδυνατεί να σταθεί ισότιμα δίπλα σε όρους όπως “αστυνομικός” ή “πυροσβέστης”
Όπως ο αστυφύλακας στην ΕΛ.ΑΣ., έτσι και ο ΣΤΡΑΤΟΠ στις Ένοπλες Δυνάμεις
Στην Αστυνομία, όταν κάποιος δηλώνει «αστυφύλακας», δεν περιγράφει απλώς έναν υπάλληλο: δηλώνει ιδιότητα, αποστολή, θεσμική ταυτότητα. Ο όρος φέρει κύρος και αναγνώριση.
Το αντίστοιχο στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορεί να είναι το «επαγγελματίας».
Χρειάζεται ένας όρος που να αποδίδει ισοδύναμο βάρος. Ένας όρος που, όταν λέγεται, να στέκεται με την ίδια αξιοπρέπεια, καθαρότητα και κύρος.
Αυτός είναι ο ΣΤΡΑΤΟΠ – Στρατιωτικός Οπλίτης.
Η στρατιωτική αντιστοιχία του «αστυφύλακα».
Ο άνθρωπος της πρώτης γραμμής που υπηρετεί τον θεσμό, όχι ένα επάγγελμα.
Ο ΣΤΡΑΤΟΠ είναι η φυσική εξέλιξη
Η πρόταση για υιοθέτηση του όρου ΣΤΡΑΤΟΠ – Στρατιωτικός Οπλίτης δεν έρχεται να αντικαταστήσει απλώς μια λέξη. Έρχεται να αναγνωρίσει μια πραγματικότητα: ότι ο εν ενεργεία οπλίτης είναι στρατιωτικός στο σύνολο της αποστολής, της συμπεριφοράς και της ευθύνης του.
Ο ΣΤΡΑΤΟΠ είναι:
Μόνιμος ή ενταγμένος σε υπηρεσία με οργανική θέση
Πλήρως υπόλογος στις διαταγές, την πειθαρχία και τον στρατιωτικό νόμο
Ικανός για μάχιμη ή επιτελική αποστολή
Εκπαιδευμένος, αξιολογούμενος και επιχειρησιακά διαθέσιμος
Συμμετέχων σε όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του μόνιμου στρατιωτικού προσωπικού
Ποιοι θα λογίζονται ως ΣΤΡΑΤΟΠ
Ο νέος όρος δεν περιορίζεται στους “επαγγελματίες” βάσει ΕΠΟΠ. Καλύπτει όλους τους ενεργούς οπλίτες που υπηρετούν οργανικά και μόνιμα ή με παρατεταμένη διάρκεια.
Στην κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΠ περιλαμβάνονται:
Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠΟΠ)
Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ)
Εθελοντές Μακράς Θητείας (ΕΜΘ)
Μονιμοποιημένοι οπλίτες ειδικών κατηγοριών
Οπλίτες προερχόμενοι από διαγωνιστικά συστήματα με τεχνικές ειδικότητες
Τι αλλάζει με τον ΣΤΡΑΤΟΠ
Με το πέρασμα από το ΕΠΟΠ στον ΣΤΡΑΤΟΠ:
Καθιερώνεται ένας θεσμικός και ενοποιημένος όρος
Διαχωρίζεται ο οπλίτης που υπηρετεί από τον οπλίτη που στρατεύεται
Παρέχεται επικοινωνιακή αξιοπιστία στον δημόσιο λόγο
Θωρακίζεται ο στρατιωτικός χαρακτήρας του προσωπικού έναντι κάθε υπεραπλούστευσης
Γιατί είναι σημαντικό
Αν ο στρατιωτικός είναι θεσμός και όχι απλό επάγγελμα, τότε ο οπλίτης που υπηρετεί με ιεραρχία, ευθύνη και εθνική αποστολή δεν μπορεί να αποκαλείται “επαγγελματίας”.
Είναι Στρατιωτικός Οπλίτης. Είναι ΣΤΡΑΤΟΠ.
Όπως ο αστυφύλακας δηλώνει ιδιότητα στην Αστυνομία, έτσι και ο ΣΤΡΑΤΟΠ δηλώνει τον θεσμικό πυλώνα του Στρατεύματος.
Συμπέρασμα
Η καθιέρωση του όρου ΣΤΡΑΤΟΠ δεν είναι μια τυπική διοικητική προσαρμογή. Είναι μια ηθική και θεσμική υποχρέωση απέναντι σε όσους φορούν στολή, υπακούν στον στρατιωτικό κανονισμό και εκπληρώνουν αποστολές σε καιρό ειρήνης και πολέμου.
Ήρθε η ώρα ο στρατιωτικός οπλίτης να αποκτήσει την ταυτότητα που του αξίζει.
ΣΤΡΑΤΟΠ: γιατί δεν είμαστε επαγγελματίες. Είμαστε στρατιωτικοί.