Του Ειδικού Συνεργάτη
Μια χαραμάδα αισιοδοξίας , για λίγο καλύτερο εφάπαξ βοήθημα , που άνοιξε για χιλιάδες στρατιωτικούς με τη μικρή αύξηση του επικινδυνότητας κατά 100 ευρώ μεικτά (περίπου 53-63 ευρώ καθαρά), ήρθε να κλείσει οριστικά το άρθρο 36 του νέου νομοσχεδίου. αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Με μια εκ των υστέρων προσθήκη στο σχέδιο νόμου:
«Αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας Ενόπλων Δυνάμεων – Σύσταση Ταμείου Ακινήτων Εθνικής Άμυνας και Φορέα Αξιολόγησης Ακινήτων Ενόπλων Δυνάμεων – Σχέδιο δράσεων για τη διαχείριση των στεγαστικών αναγκών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων» – χωρίς προηγούμενη διαβούλευση – ορίζεται ότι η εν λόγω αύξηση δεν θα συμπεριληφθεί στον υπολογισμό του εφάπαξ βοηθήματος για τους δικαιούχους.
Συγκεκριμένα, η διάταξη προβλέπει ότι για τον υπολογισμό του εφάπαξ λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές έως και τις 30.6.2025, αποκλείοντας έτσι την πρόσφατη αύξηση.
Η απόφαση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προσδοκίες των στελεχών, που υπολόγισαν πως με βάση τα νέα δεδομένα θα μπορούσαν να λάβουν 2.000 έως 3.000 ευρώ επιπλέον στο εφάπαξ. Σε μια περίοδο αυξανόμενου κόστους ζωής και μετά από χρόνια στασιμότητας, η ελπίδα για έναν ελάχιστο βελτιωμένο υπολογισμό κόβεται απότομα.
Πέρα από τη δημοσιονομική προσέγγιση, εγείρονται και ηθικά ζητήματα: μπορεί μια κυβέρνηση να ανακοινώσει επί δομα επικινδυνότητας, αναγνωρίζοντας το ρίσκο και τη συνεισφορά των στρατιωτικών, αλλά δεν αρνείται να ενταχθεί στον υπολογισμό του εφάπαξ; Ή το δίνεις και το σέβεσαι ή μην το δώσεις καθόλου.
Το άρθρο 36 δεν είναι απλώς μια τεχνική διάταξη – είναι ένα πλήγμα στην αξιοπρέπεια των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, που συνεχώς βλέπουν τις απολαβές και τις προσδοκίες τους να συρρικνώνονται. Και όλα αυτά ενώ συνεχίζουν να υπηρετούν σε κατάσταση έντονης επιχειρησιακής ετοιμότητας και αυξημένων κινδύνων.
Το άρθρο 36 θα μείνει στην ιστορία ως ένα ακόμη παράδειγμα νομοθετικής προσβολής απέναντι σε αυτούς που υπηρετούν τη χώρα με αφοσίωση.