13.3 C
Athens
Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου, 2024
ΑρχικήΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣΆρθρο - Επιστολή του Υπολοχαγού Βάιου Τσαπρούνη

Άρθρο – Επιστολή του Υπολοχαγού Βάιου Τσαπρούνη

ΑΡΘΡΟ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ

του Προέδρου της

Ένωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης (Ε.Σ.ΠΕ.Ε.Ξ.)

Υπολοχαγού (ΥΠ-Π) Βάιου Τσαπρούνη

για την οικονομική κατάσταση των νέων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών των Παραγωγικών Στρατιωτικών Σχολών

            Την 6η Ιουνίου 2024 και κατά τη λήξη της τελικής φάσης της Τακτικής Άσκησης Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ 2024» στην πόλη της Ξάνθης, ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης, απευθυνόμενος στους συμμετέχοντες σε αυτήν, νεοεξερχόμενες και νεοεξερχόμενους των στρατιωτικών παραγωγικών σχολών Ανθυπολοχαγούς και Μόνιμους Λοχίες, διαβεβαίωσε επί λέξει: «Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι με τον πρόσφατο νόμο 5110/2024, που εισηγήθηκε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, καταφέραμε να επιτύχουμε την άμεση αύξηση του μηνιαίου εισοδήματος των αξιωματικών και υπαξιωματικών, που αποφοιτούν από τις παραγωγικές Σχολές, χωρίς την επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, μέσω της επέκτασης του χρονικού διαστήματος καταβολής των κρατήσεων για την αναγνώριση της μετοχικής τους σχέσης. … Προχωράμε, λοιπόν, με αυτόν τον τρόπο, σε μια σημαντική αύξηση, κατά περίπου 80€ το μήνα, …»

            Η παραπάνω ανάλυση της δήθεν οικονομικής ενίσχυσης που λαμβάνουν τα νέα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, θυμίζει έντονα τη δημιουργική λογιστική των κυβερνήσεων της δεκαετίας του 2000, την οποία ο λαός «τιμώρησε» και εξακολουθεί να «τιμωρεί»! Αναρωτάτε κανείς, πως είναι δυνατόν, μία ρύθμιση ουσιαστικά οφειλής να συνεπάγεται αύξηση του εισοδήματος κατά 80, μάλιστα, ευρώ μηνιαίως!!!

            Κατά την ομιλία του, ο κ. Υφυπουργός, υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι αφουγκράζεται τις ανάγκες των νέων Ανθυπολοχαγών και Λοχιών. Η πραγματικότητα όμως, είναι αμείλικτη και τον διαψεύδει! Αν όντως αφουγκραζόταν τις ανάγκες τους, η Κυβέρνηση θα είχε εδώ και πέντε χρόνια:

            – διορθώσει την αδικία που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους στις στρατιωτικές σχολές έναντι των «συμμαθητών» τους, των σχολών των Σωμάτων Ασφαλείας, που αμείβονται στο πολλαπλάσιο!

            – αυξήσει τους μισθούς πείνας που δεν φτάνουν στο ελάχιστο να ανταπεξέλθουν στα έξοδα της πρώτης αναγκαστικής τοποθέτησής τους σε Μονάδες του Έβρου και των Νήσων!

            – εξασφαλίσει οίκημα ή επίδομα ενοικίου, δίδοντάς τους μία οικονομική ανάσα για να μπορέσουν να ζήσουν κι αυτοί ως νέοι τις λιγοστές ξένοιαστες ώρες που ξεκλέβουν από την Υπηρεσία, βοηθώντας τους παράλληλα να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια!

            – αναβαθμίσει σε επίπεδο Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος τις Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών, δίδοντας τη δυνατότητα στους Μόνιμους Λοχίες να ανοίξουν περαιτέρω τα φτερά τους στη γνώση, σε όφελος και της Υπηρεσίας!

            Επιπρόσθετα, θα προέτρεπα τον κ. Υφυπουργό, να αναζητήσει και να ρωτήσει γονείς των νέων αυτών Ανθυπολοχαγών και Μονίμων Λοχιών, αν εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να ενισχύουν οικονομικά τα παιδιά τους, τους μελλοντικούς ηγέτες και ηγήτορες των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, όπως χαρακτηριστικά αποκάλεσε. Είμαι σίγουρος, ότι οι απαντήσεις τους, θα επαναφέρουν τη σκληρή πραγματικότητα μπροστά του!

            Κλείνοντας και αναφερόμενος στην πρόσφατη ανακοίνωση για αύξηση των εισακτέων στις παραγωγικές σχολές για το επόμενο εκπαιδευτικό έτος, η οποία πρόκειται ουσιαστικά για την κάλυψη των κενών που δημιούργησε η ελάχιστη βάση εισαγωγής και τίποτα περισσότερο, προσθέτω, καταγραφικά, στη βάση των αιτιών για τη φθίνουσα επιθυμία των νέων να ακολουθήσουν τη στρατιωτική σταδιοδρομία, την ολοένα αυξανόμενη εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε πολεμικές επιχειρήσεις και αποστολές εκτός συνόρων.

            Σε αυτό το σταυροδρόμι των εξελίξεων, το Υπουργείο, η Κυβέρνηση, μα πάνω απ’ όλα ο ελληνικός λαός, θα πρέπει σοβαρά να σκεφτεί τις ανάγκες και τα θέλω της στρατευμένης νεολαίας μας, η οποία αποτελεί και το μέλλον της πατρίδας μας. Πόσο δε μάλλον, αυτής που προορίζεται να αναλάβει τα ηνία του Στρατεύματος τις επόμενες δεκαετίες.

            Με εκτίμηση